خانه جایی است که از آن آغاز می‌کنیم (دفترهای روانکاوی23)

این کتابْ خانه‌ی امنی را برای ما ترسیم می‌کند که به باور وینیکات نقطه‌ی آغاز خلاقانه زیستن و حرکت به‌سوی رشد و بلوغ است. از نگاه وینیکات، ریشه‌ی بسیاری از بیماری‌های روانی، هراس جامعه از آزادی و پذیرش دیکتاتوری در این است که افراد امکان تجربه‌ی زندگی در چنین خانه‌ای را نداشته‌اند. در این خانه‌، همه‌توانیِ ابتداییِ کودک به رسمیت شناخته می‌شود، به‌تدریج امکان ادراک «من» از «غیر من» برایش فراهم می‌آید و در مسیر تحولیِ خود از افسردگی و احساس گناه عبور می‌کند و در نهایت مسئولیت انتخاب‌هایش را آگاهانه و متعهدانه می‌پذیرد. خانه‌ی وینیکاتی جایی برای تمرین دموکراسی است، ازاین‌رو وینیکات هرگز در مقام رهبر یا مربی قرار نمی‌گیرد. او قصد آموزش به فرزندانش را ندارد و آزادی را به آن‌ها تحمیل نمی‌کند، بلکه آرزو دارد که تمام ساکنان خانه‌اش بتوانند به‌صورت آگاهانه آزادی را برگزینند. با دیدگاه رشدنگر و پدیدارشناسانه‌ی وینیکات، حتی بزهکاری ممکن است نشانه‌ای از امید باشد، به شرط آنکه دیوارهای خانه به‌قدری محکم باشند که با پرخاشگری جوانان بزهکار فرو نریزند. این امر مستلزم وجود رابطه‌ای قوی میان افراد خانه است. چنین خانه‌ای می‌تواند امیدی تازه در مسیر ساختن فرهنگ، هنر و تمدن باشد.